2017_To Pieces
September 3 - October 8, 2017
Two Person exhibition
Mosaics, drawings and sculptures by
Elfriede Brouckaert (1975-2015) and works on paper by Hedwig Brouckaert.
Galerie Jan Dhaese, Ghent, Belgium
t o p i e c e s
The exhibition 'to pieces' at Galerie Jan Dhaese (Ghent, Belgium September 3rd - October 8, 2017), shows drawings, collage and mosaic work by Hedwig Brouckaert and her sister Elfriede Brouckaert (1975-2015). Even though the artists have very different methods, their work has a lot in common: the accumulation of parts, dissolved boundaries, leaving in sight the signs of the process; the rhythm of a grid more or less regular or intricate, dense or sparse; the allure of seeing through and the charm of seeing a texture.
The mosaics by Elfriede Brouckaert are at once intricate yet majestic. And it’s precisely its brokenness that lends it its perception of fragile beauty; the space between the tiles is as much an intricate part of its language of beauty as the mosaic tile itself. Our daily interactions are often led by high demands for perfection, yet isn’t the broken an essential part of the human condition?
Hedwig Brouckaert’s collage work transcends its banal source material, form and materials are dissolved. She allows time to have its course: It's OK if things break apart. As a memento mori, her work reflects on mortality and the vanity of life in the hyper-consumer world of today.
t o p i e c e s
De tentoonstelling ‘to pieces’ te zien bij Galerie Jan Dhaese (Gent, 3 september - 8 october 2017), toont tekeningen, collage en mozaïek werk van Hedwig Brouckaert en haar zus Elfriede Brouckaert (1975-2015). Hun werkmethodes zijn zeer verschillend maar toch hebben ze veel gemeen: de accumulatie van deeltjes, het openbreken van grenzen waardoor het proces zelf zichtbaar is; het ritme van een raster al dan niet regelmatig of ingewikkeld, dicht of open; het genot het geheel te overzien doorheen de details en de bekoorlijkheid van textuur.
Het mozaïekwerk van Elfriede Brouckaert is tegelijkertijd gedetailleerd en majestueus. En het is juist de gebrokenheid die het de perceptie van fragiele schoonheid verleent, de ruimte tussen de tegeltjes is net zo essentieel als de mozaïek stukjes zelf. Onze dagelijkse interacties worden onbewust vaak geleid door hoge eisen van perfectie, maar is het gebrokene niet net een essentieel deel van de menselijke conditie?
Hedwig Brouckaert’s collagewerken transcenderen het banale bronmateriaal, vormen en materialen worden opengebroken en ontbonden. Ze laat de tijd zijn gang gaan: ‘t Is OK als dingen uit elkaar vallen. Als een memento mori, reflecteert haar werk over sterfelijkheid, en over de ijdelheid van het leven in de hyper-consumer wereld van vandaag.